Integracja sensoryczna oznacza prawidłową organizację wrażeń sensorycznych (bodźców) napływających przez receptory. Wykazano praktyczne znaczenie trzech podstawowych, najwcześniej dojrzewających systemów zmysłowych w procesie prawidłowego rozwoju dziecka. Są to: system dotykowy, system czucia głębokiego (tak zwana propriocepcja) oraz układ przedsionkowy. Kształtowanie się pozostałych procesów percepcji wzrokowej i słuchowej oraz ich koordynacji zależy od właściwej stymulacji dotykowej i przedsionkowo-proprioceptywnej. Nieprawidłowe reakcje, zachowania oraz trudności w szkole mogą wynikać z zaburzonej integracji sensorycznej. Dysfunkcje SI mają także negatywny wpływ na rozwój społeczny i emocjonalny dziecka. Przykładowe objawy u dzieci młodszych, które mogą świadczyć o zaburzeniu przetwarzania bodźców zmysłowych np.:
- nadmierny niepokój, drażliwość i impulsywność;
- lękliwość i postawa wycofania się;
- nadruchliwość i problemy z koncentracją uwagi;
- kłopoty z równowagą i koordynacją ruchową;
- nienaturalne silne domaganie się czynności i zabaw związanych z obracaniem się, huśtaniem, ślizganiem, podskakiwaniem oraz unikanie takich doznań;
- lęk przed oderwaniem nóg od podłoża;
- choroba lokomocyjna;
- niewłaściwy wzorzec postawy i chodu.
